سه شنبه# #،# #25# #مرداد# #1401

دوگانه گردشگری - زیارت بستر وفاق یا تضاد

اشتراک گذاری

"دوگانه گردشگری - زیارت بستر وفاق یا تضاد" عنوان یادداشتی از دکتر آرش قهرمان، عضو گروه پژوهشی جامعه شناسی پژوهشکده گردشگری است که در پی پاسخ به این سوال است که دوگانه گردشگری - زیارت به مثابه بخشی از هویت شهری مشهد؛ در چه بستری ظرفیت تبدیل به وفاق و در چه بستری ظرفیت تبدیل به تضاد را دارد؟ متن کامل یادداشت را در ادامه می توانید بخوانید.

۱. هویت به مثابه یک برساخت اجتماعی، اقتضای توافق میان ذهنی اعضای جامعه بر عناصر ""مای جمعی"" را دارد.بنابراین فارغ از آنکه ما(این جمع نخبگانی) بر چه مولفه هایی از آن متمرکز شویم؛ وفاق اجتماعی در سطح اجتماع محلی (مشهد) بر آن مولفه ها باید وجود داشته باشد.

۲- مشهد  از سویی به خاطر بستر زیارتی آن دارای بافت مهاجرپذیر است. و لذا دارای  تنوع قومیتی است. و از دیگر سو به خاطر خصلت کلان شهری آن دارای تنوع فرهنگی است. بنابراین از چندگانگی قومیتی - فرهنگی برخوردار است.

۳. ایجاد وفاق جمعی در جامعه ای که دارای چندگانگی قومیتی - فرهنگی است؛ مستلزم سطح بالایی از  همزیستی فعالانه میان دسته های اجتماعی مختلف است.

۴. در پرتوی چنين کلان ارزش جمعی ، می توان از ""تمایز اجتماعی"" که صفت اصلی این جوامع است ؛ به وفاق اجتماعی رسید . و خارج از آن تمایز اجتماعی مستعد تبدیل به تضاد اجتماعی می شود.

۵. تحلیل دوگانه گردشگری -زیارت در چنين بستری ، هم می تواند به وفاق بیانجامد (گردشگری به مثابه مکمل زیارت) و هم به تضاد بیانجامد.(گردشگری به مثابه رقیب زیارت) این الگو برای سایر عناصر هویت نیز قابل تعمیم است. نگاه به گردشگری به مثابه مکمل زیارت ، به افزایش دوره اقامت زائران ، ایجاد سطوح بالاتر از رضایت سفر و در پایان ارتقای توان مالی شهر می انجامد.

اخبار